Każdy opiekun czworonoga przynajmniej raz w swoim życiu spotkał się z terminem nosówki. W książeczce zdrowia psa raczej ma (a zdecydowanie mieć powinien) wpis świadczący o zaszczepieniu pupila na tę groźną chorobę. Zobacz, czym się charakteryzuje ta dolegliwość, jakie symptomy świadczą o zakażeniu oraz w jaki sposób można je leczyć.
Nosówka – czym jest?
Nosówka u psa jest chorobą zakaźną, wywołaną wirusem CDV (ang. canine distemper virus) z rodziny paramyksowirusów. Cechuje się wysokim poziomem zaraźliwości. Istnieją różne postaci tej choroby, w tym postać oddechowa, skórna i oczna. Na zakażenie wirusem CDV w największym stopniu narażone są szczenięta w okresie od 3. do 6. miesiąca życia. Pies każdej rasy może zakazić się wirusem.
Nosówka – najpopularniejsze i najłatwiejsze do zaobserwowania objawy
Wśród najpowszechniejszych objawów nosówki znajduje się podwyższona temperatura, utrzymująca się w pierwszych kilku dniach od momentu zakażenia. W kolejnej fazie pies może przejawiać gorsze samopoczucie, mniejszy apetyt i mniejszą chęć do zabawy czy kontaktu z opiekunem. Dalszy rozwój choroby objawia się znowu podwyższoną temperaturą, a także wypływami z oczu i nosa oraz pojawieniem się kaszlu czy kataru. Wirus, który zaatakuje układ oddechowy psa może wywołać zapalenie płuc. W przypadku zainfekowania układu pokarmowego u czworonoga można zaobserwować problemy układu jelitowego. Natomiast gdy wirus CDV zaatakuje układ nerwowy, pies może przejawiać niedowład kończyn, drgawki czy ślinotok, a nawet utracić węch i smak.
W jaki sposób wirus CDV przenosi się na psa?
Chorobotwórczy wirus najczęściej przenosi się z chorego zwierzęcia (innego psa, ale też z dzikich zwierząt, na przykład z zakażonego lisa bądź fretki) na zdrowego osobnika podczas bezpośredniego spotkania. Niestety może również swobodnie rozprzestrzeniać się za pośrednictwem przedmiotów, z których pies korzysta – na przykład misek z wodą – lub też przenosić się na ludzkiej odzieży czy obuwiu. W przypadku ciężarnych samic wirus nosówki może przechodzić przez łożysko i zakazić płody.
Leczenie nosówki – w jaki sposób zazwyczaj przebiega?
Wśród metod leczenia nosówki znajduje się przede wszystkim farmakoterapia, polegająca na znoszeniu przykrych dla psa objawów ze strony układu oddechowego, nerwowego i pokarmowego. Lekarze weterynarii często wdrażają też antybiotykoterapię i leki przeciwzapalne, które zahamowują infekcje bakteryjne. W przypadku psów, które wykazują objawy neurologiczne, rokowanie nie jest zbyt pomyślne. Najlepszym, co opiekun może zrobić dla swojego pupila, jest profilaktyka ograniczająca ryzyko zakażenia wirusem CDV. Kluczowe jest pod tym względem wykonanie podstawowego cyklu szczepień w okresie szczenięcym, a następnie (w odpowiednich odstępach czasowych) podawanie dawek przypominających. W ten sposób zwiększy się odporność zwierzęcia na patogeny, co jest istotne zwłaszcza w przypadku kontaktu pupila z innymi psami czy wyjazdu na wystawy i pokazy psów rasowych.
